天降双宝：总裁爹地宠上天（陆余情厉南衍）
天降双宝：总裁爹地宠上天（陆余情厉南衍）最新章节：
杨毅云苦笑一声，走到窗户口一看，果然楼下不远处停着一辆轿车，还是一辆宝马
没有针锋相对，没有正面对峙，但陆恪的一举一动却如同响亮耳光一般，给予了最强有力的还击
季天赐的俊颜微微失神，仅仅只是一个背影，今晚的欧阳梦悦就足够的吸引男人的目光
说完之后，陆恪就推门走了出去，消失在了夜色之中
对于陆恪来说，球场和训练场就是他的世界；而对于莱赫来说，生意战场则是他的世界
下一刻一个蔚蓝色的小脑袋从茧壳中探头而出
这一道光晕，就如同月华一样，淡淡的落在杨云帆所在的通天台上，萦绕出了一丝火焰的温暖气息
真是大开眼界了，平时宋经理那么冷漠高傲的女强人，怎么私下就，就这么搔呢
渐渐的，杨云帆看到，那个骨刺上，发出了一丝血红色的光芒
只是，那个医生却是摇摇头，满脸苦涩道：“对不起，我们尽力了，你们节哀顺变……”
天降双宝：总裁爹地宠上天（陆余情厉南衍）解读：
yáng yì yún kǔ xiào yī shēng ， zǒu dào chuāng hù kǒu yī kàn ， guǒ rán lóu xià bù yuǎn chù tíng zhe yī liàng jiào chē ， hái shì yī liàng bǎo mǎ
méi yǒu zhēn fēng xiāng duì ， méi yǒu zhèng miàn duì zhì ， dàn lù kè de yī jǔ yī dòng què rú tóng xiǎng liàng ěr guāng yì bān ， jǐ yǔ le zuì qiáng yǒu lì de huán jī
jì tiān cì de jùn yán wēi wēi shī shén ， jǐn jǐn zhǐ shì yí gè bèi yǐng ， jīn wǎn de ōu yáng mèng yuè jiù zú gòu de xī yǐn nán rén de mù guāng
shuō wán zhī hòu ， lù kè jiù tuī mén zǒu le chū qù ， xiāo shī zài le yè sè zhī zhōng
duì yú lù kè lái shuō ， qiú chǎng hé xùn liàn chǎng jiù shì tā de shì jiè ； ér duì yú lái hè lái shuō ， shēng yì zhàn chǎng zé shì tā de shì jiè
xià yī kè yí gè wèi lán sè de xiǎo nǎo dài cóng jiǎn ké zhōng tàn tóu ér chū
zhè yī dào guāng yùn ， jiù rú tóng yuè huá yī yàng ， dàn dàn de luò zài yáng yún fān suǒ zài de tōng tiān tāi shàng ， yíng rào chū le yī sī huǒ yàn de wēn nuǎn qì xī
zhēn shì dà kāi yǎn jiè le ， píng shí sòng jīng lǐ nà me lěng mò gāo ào de nǚ qiǎng rén ， zěn me sī xià jiù ， jiù zhè me sāo ne
jiàn jiàn de ， yáng yún fān kàn dào ， nà gè gǔ cì shàng ， fā chū le yī sī xuè hóng sè de guāng máng
zhǐ shì ， nà gè yī shēng què shì yáo yáo tóu ， mǎn liǎn kǔ sè dào ：“ duì bù qǐ ， wǒ men jìn lì le ， nǐ men jié āi shùn biàn ……”
